PRILOG ZA BIOGRAFIJU DRUGARICE BISERKO – ko je autor ovoga teksta?

PRILOG ZA BIOGRAFIJU DRUGARICE BISERKO

Sonja Biserko vlasnica je Helsinskog odbora za ljudska prava u Srbiji, sa sedistem u Beogradu, u Zmaj Jovinoj 7. Već godinama Biserko na sva usta predstavlja Srbiju kao bastion mraka, a Srbe kao patoloske ubice i zločince. Pravo je Biserko da otvoreno iznosi svoja mišljenja. Demokratija podrazumeva slobodu javnog istupa. Ipak, vredi prelistati biografiju SOnje Biserko. Rođena je 14 februara 1948 godine u Beogradu.. Iz mesovitog je braka, od oca Srbina i majke Hrvatice. Njen otac Djuro Biserko rođen je 28 aprila 1925 godine u zaseoku Biserci kod Knina, a majka Marija (od oca Shime) rođena je 4 septembra 1924 godine u selu Sutomisica kod Zadra. Zavrsila je osnovnu skolu i domaćica je.
Djuro Biserko stanuje na Novom Beogradu, ulica Pariske komune broj 33 stan 20, na istoj adresi je prijavljena i Biserko. Djuro radio je u saveznom ministarstvu unutrasnjih poslova, i bio je sluzbenik u ambasadama u Egiptu i Alziru, i po povratku sa sluzbe nastavio je da živi u Beogradu. Zeljko Biserko brat Sonje Biserko, rođen je 6 novembra 1950 godine, i bio je prijavljen na ocevoj adresi. Bio je ozenjen sa Ruzicom Trazivuk koja se odselila za Split. Njihov sin Marko, rođen 1980 još je prijavljen na adresi kod dede, na Novom Beogradu. Brat Sonje Biserko poginuo je kao pripadnik Zbora narodne garde u borbama sa krajiskim Srbima. Njegova smrt teško je pogodila Sonju Biserko, i ona na sva usta Srbe predstavlja kao patoloske ubice. Njena rođena sestra Ljiljana, jedno vreme nosila prezime Gligic, koja živi na Novom Beogradu, zbog njene anti srpske histerije ne kontaktira sa Sonjom. Biserko u svom helsinskom odboru vodi projekat „prikupljanje dokaza o ratnim zločincima od strane srpskih i jugoslovenskih snaga”. U januaru 2000 godine zajedno sa Natasom Kandic, na skupu albanskih intelektualaca sa kosova i Zapadne Evrope, odrzala je govor u Zenevi kojima je okupljenim Albancima porucila da “Albanci svoju perspektivu treba da vide van Srbije„, sto je odusevilo sve prisutne.
U ambasadu Hrvatske ulazi kao u svoju kucu. Ima hrvatski pasos, a za potrebe ambasade njeni saradnici po Srbiji tragaju za izbeglim srbima iz Hrvatske, koji su pred tamosnjim sudovima optuzeni za ratne zločine, i prikupljaju sve podatke o njima – gde žive, koji su im brojevi telefona, kuda se krecu, a sa ciljem da ih hrvatske obavestajne sluzbe likvidiraju. Od ambasade Hrvatske dobija značajna sredstva za obavestajni rad.
Njen visegodisnji zastitnik bio je Dusan Mihajlović. Glavni saradnik Biserko u njenom odboru je Boris Delic, poreklom iz Drvara, po opredeljenju peder, koji je ujedno i sef organizacije ”Izbeglicki servis za povratak„, koji ima za cilj da optuzene Srbe namami na povratak, radi hapsenja.
Način na koji Biserko vrslja po Srbiji zaprepascujuci je, a direktora BIA Rada Bulatovica, čija sluzba
tolerise njenu aktivnost treba izvesti na sud. Javno prica kako je osvetila bratovljevu smrt.

– Biserko je radila u SSIP na odgovornim poslovima (kabinet Budimira Loncara). Takvo mesto su podrazumevala clanstvo u SKJ i pripadnost „kadrovskoj listi”.
U to vreme, SKJ je sprovodio lov na vestice na nezavisne intelektualce. (Djogo, Seselj, mnogi drugi). Tada to drugarici Biserko nije smetalo, jer je ona bila na strani koja je drzala batinu (Miloseviceva partijska drugarica). Bila clan komunisticke partije do raspada SKJ.
„Ko o cemu ***** o postenju”. Drugarica Biserko je bila i ostala partijski batinas, koji radi bez grize savesti za frakciju koja je na vlasti. Juče Tito, danas Soros, sutra ko plati vise. To je njeno shvatanje ljudskih prava. Sve sto je dobro za Biserko i loše za srpski narod.

-Pre bombardovanja Nato pakta sirila laži koje su potpomogle da do bombardovanja Srbije i dodje.

-Za vreme bombardovanja otvoreno pozivala na ubijanje civila. To je zločin za koji se sudi u svim demokratskim zemljama, samo ne u Srbiji. (u anglosaksonskom pravu „aiding and abetting the enemy during the hostilities”

-Uvela komunisticki pojam „čistka” (samo preveden na latinski kao „lustracija”)u post-komunisticki politicki govor u srbiji.

Ponovo „ko o cemu ***** o postenju” Prvo bi nju trebalo krivicno goniti za izdaju zemlje (doticna ima državljanstvo SCG)

-Uvela anglosaksonski termin „hate crime” kao „govor mrznje”. Naravno,
opet „ko o cemu, ***** o postenju”. Izjave Sonje Biserko o SPC, srpskoj kulturi, srpskoj istoriji u demokratskim zemljama bi bilo krivicno kaznjivo kao „hate speech”.

Ima toga još.

DA JE SRBIJA PRAVNA ZEMLJA, BISERKO BI SE ODAVNO NASLA IZA RESETAKA.